Euro 2008: Σύνοψη B' Φάσης

Και αφού λιγόστεψαν οι μνηστήρες του θρόνου της Γερμανίας, λίγα λόγια για τα 4 παιχνίδια της φάσης των 8.

Πορτογαλία - Γερμανία: 2-3

Για να πω την αλήθεια είχα τις έγνοιες μου για αυτό τον αντίπαλο. Νεανική ομάδα, φιλόδοξη, έχοντας στις τάξης της τον Ποδοσφαιριστή της Χρονιάς. Αλλά εμείς τους δείξαμε από νωρίς τη θέλουμε και πόσο και συνάμα τον δρόμο της επιστροφής. Προσωπική μου εκτίμηση είναι πως αν δεν πεθάνει ο Εουσέμπιο, και φύγει από πάνω τους το φάντασμα του αιώνιου χαμένου, αυτή η ομάδα δεν θα πετύχει ποτέ τίποτα. Στον πρώτο γύρο θα γαμάει και μετά τα κουβαδάκια και σπίτι.

Κροατία - Τουρκία: 1-1 (1-3 στα πέναλτι)

Το πρώτο ματς για καρδιακούς. 0-0 ως το 120' και μετά 2 γκόλ στα καπάκια. Μεγαλιώδης μαλακία του Rustu ιδίως στο σημείο αυτό του παιχνιδιού (σαν τον Αντωνάκη μια φάση) αλλά παρά την ηλικία του έδειξε ποιός είναι και γιατί.

Ολλανδία - Ρωσία: 1-3 (στην παράταση)

Όπως έγραφα και ποιό κάτω, φέτος μου άρεσε η Ολλανδία και πίστευα πως στο μισάωρο θα είχαν καθαρίσει το παιχνίδι. Στο ημίχρονο αφού ήταν 0-0, άρχισα να πιστεύω πως το παιχνίδι θα γίνει πιό ενδιαφέρον και έβλεπε και τους Ρώσους ποιό διψασμένους για αίμα.
Συγχαρητήρια στον Hiding που είναι μεγάλος καθηγητής ποδοσφαίρου, και στα 2 γκομενάκια που κάθονταν δίπλα μας και με τις μπάλες τους (αντε και με τα μπουτάκια τους) το ενδιαφέρον ζωντανό, καθώς η τηλεόραση ήταν λίγο μακριά μου.

Ισπανία - Ιταλία: 0-0 (4-2 στα πέναλτι)

Η μητέρα των μαχών. Η προιστορία υπέρα της δεύτερης, η φιλοδοξίες υπέρ τις πρώτης που είχε να γευτεί νίκη εναντίων της Ιταλίας 88 χρόνια, και να κατακτήσει το τρόπαιο 44 χρόνια.
Για να πω την αλήθεια υποστήριζα τους γαλάζιους, γιατί ήθελα να βρούμε την Ιταλία στον τελικό, αλλά η ανικανότητα τους να σκοράρουν, και η ανικανότητα τους να κερδίσουν στα πέναλτι μια ομάδα που έτρεχε 120 λεπτά, είναι αισχρή. Οπότε τον πούλο κυρίες μου τα λέμε σε 2 χρόνια πάλι (αν και πιστεύω ότι πρέπει να αποκλειστεί από οργανώσεις και τουρνουά η εν λόγω ομάδα)