F.E.A.R.
Η αλλιώς ....κακάκια. Στα πλαίσια του power test της καινούριας κάρτας γραφικών μου, έβαλα να παίξω το F.E.A.R. (First Encounter Assault Recon), σαν λάτρης των shooter games που είμαι. Η απόδοση της κάρτας είναι άψογη, γραφικά τέλεια σε ανάλυση 1280x1024, με όλες τις επιλογές στο high και με anisotropic filters και antialiasing στο full. Συμπέρασμα: η κάρτα δε μασάει μια. Είναι απλά γαμάτη!!
Να που όμως αρχίζω και μασάω εγώ (εγώ το λεω αυτό τώρα??). Μετά το Doom3 είπα στον εαυτό μου πως δεν θα ξαναπαίξω παιχνίδια τέτοιου είδους και προπάντων νύχτα. Αλλά να που πάλι παίζω νύχτα και να που ο τίτλος του game δεν αντικατοπτρίζει τα αρχικά της επίλεκτης ομάδας που είσαι μέλος, αλλά από τα κακάκια που φωλιάζουν μέσα στο βρακί σου!!!
Απόκοσμη ατμόσφαιρα με αρκετά τροματικά video sequences, και blood & gore παντού. Και τώρα που το ξαναβλέπω το παιχνίδι είναι της κατηγορίας 18+. Χμ, θα είναι όμως αμαρτία να το σβήσω τώρα που το έχω φτάσει στη μέση........
.jpg)
3 comments:
Γαμώ τα games είναι..Το έπαιζα και γω αλλά το άφησα στη μέση, γιατί όταν έβγαινα στους δρόμους μετά από λίγη ώρα παιξίματος ήθελα να σκοτώσω όποιον έβλεπα γύρω μου :)
Θείε (και guitarlika), νομίζω υπερβάλετε... Δεν λέω καταπληκτική ατμόσφαιρα, και τα παιχνίδια με τον ήχο (ειδικά τα εφέ που νομίζεις ότι κάτι - κάποιος βρίσκετε ακριβώς από πίσω σου), αλλά το F.E.A.R. είναι και αρκετά βαρετό και αρκετά εύκολο...
Και αρκετά προβλέψιμο...
Το doom3, από την άλλη,
το έκοψα, μια νύχτα χωρίς φεγγάρι,
γιατί έτρεμα από φόβο...
μάλλον πέρασες τις γραμμές μου πολύ γρήγορα. πιο σκοταδιστικό game απο το doom3 δεν έχω βάλει ποτέ, και πράγματι το έκοψα όπως και εσύ. βέβαια πειραματίστικα αργότερα με το expansion του, αλλά μετά την πρώτη πίστα πήρε πόδι και αυτό.
Post a Comment