Sunday, August 31, 2008

Sacrilege

Sacrilege

noun

"blasphemous behavior; the act of depriving something of its sacred character"



Μόνο αυτό έχω να πω για την ταινία Meet the Spartans. Η μακράν χειρότερη movie for the masses όλων των εποχών που χλευάζει με τον χειρότερο τρόπο το έπος 300. Είπαμε ότι έχουμε χιούμορ ή έστω υγιείς αίσθηση του χιούμορ, αλλά ως εδώ! Μπορώ μόνο να πω πως ήταν τα χειρότερα 70 λεπτά της ζωής μου που σπατάλησα. Ευτυχώς την κατέβασα από το ράφι και δεν έδωσα και λεφτά στον κινηματογράφο. Η αλήθεια είναι ότι περίμενα παραπάνω από αυτή τη μαλακία μιας και είναι παραγωγή και σενάριο των Jason Friedberg και Aaron Seltzer (1ο Scary Movie και όλα τα άλλα xxxx movies) αλλά τι να περιμένεις από κοθώνια εβραίους στην τελική??!!

Warning:
Μην δώσετε λεφτά να την δείτε, μην την νοικιάσετε από το video club της γειτονιάς σας και μην την κατεβάσετε από το ράφι και καταναλώσετε bandwith τσάμπα.

Monday, August 25, 2008

Φτου σκουλικομυρμηγκότρυπα!!

χαχαχα, catchy ο τίτλος ε?!! Αλλά μετά το ατόπημα μου του Σαββάτου δικαιούμαι λίγο να κάνω κάζο στους Αρειανούς ως Παοκτσής. Αλλά πέρα από την πλάκα, και όπως έχω πει και παλιότερα είμαι αντικειμενικός οπαδός (κρυφοσκώληξ για άλλους) πρέπει να πω ένα μπράβο στα παιδιά του Super 3 που οργάνωσαν μια φιέστα σαν και αυτή του Σαββάτου (και της Παρασκευής, που μου ήταν εντελώς αδιάφορη, αλλά δεν μπορώ να την κρύψω αφού ήταν διήμερο). Ωραία ατμόσφαιρα, ωραίες υπάρξεις (κατάλαβα επιτέλους το "Γίνε Άρης να γουστάρεις" σλόγκαν), ωραία μπύρα, ωραία μουσική. Ας γίνει το παράδειγμα και να ακολουθήσουν και οι υπόλοιποι.

Δε θέλω να φορτώσω πολύ το post, ούτε να σας κουράσω. Παρακάτω θα δείτε μερικές φωτό από το event του Σαββάτου, και τον νέο ύμνο του Άρη "Τρελογιατρός" σε εκτέλεση από τους Πράσσειν Άλογα με το κοινό. Μια από της καλύτερες γηπεδικές διασκευές που έχω ακούσει τελευταία. Hail \m/











Post Scriptum:

i) ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΙΣ ΟΜΑΔΕΣ - ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΟΠΑΔΟΥΣ
υποσημείωση: Παιδιά, αυτή η αντιπαλότητα εντός Βορρά πρέπει να σταματήσει. Το ποιος είναι αφεντικό στην πόλη και ποιος ο σκουπιδιάρης στα αρχίδια μας. Όλοι το ίδιο είμαστε και τα ίδια γούστα έχουμε. Ενωμένοι όλοι οι οπαδοί του Βορρά, ενάντια στο χρήμα του Νότου!!

ii) Μάκη.....το διαρκείας!!!!


Saturday, August 09, 2008

Metal goes Halkidiki

Έξω λάκηδες και τρεντοgay από την Xαλκιδική!!! Metal Ρε!!!! \m/



Uncle and Ave bring real music to the infidels in Halkidiki

Thursday, August 07, 2008

Vacation Intermezzo II (7-8-08)

Ως τώρα τίποτα δεν θα με πτοούσε ή θα μου άλλαζε την διάθεση στην άδεια μου, αλλά να που συνέβει και αυτό, και αν σου το προκαλεί αγαπητό πρόσωπο όπως η μάνα σου για παράδειγμα, δεν μπορείς να πεις και τίποτα.

Μικρός Πρόλογος.
Ποτέ μα ποτέ δεν έχω κρατήσει επαφή με κάποια πρώην μου, ούτε καν για ένα φιλικό πήδουλο. Είμαι της άποψης ότι είναι περασμένο είναι τελειωμένο και τέλος με αυτό.
Τέλος μικρού προλόγου.

Πήγα λοιπόν στη λαϊκή με την μάνα μου, και με γυρνούσε από δω και από κει (χωρίς ιδιαίτερο λόγο ή δόλο) και κατάφερε να με περάσει από το σπίτι της πρώην και δεν έφτανε αυτό, αλλά έπιασε και κουβεντούλα μαζί της, όταν αυτή βγήκε συμπτωματικά την ώρα που περνούσαμε, σαν να μη τρέχει τίποτα, σαν ο ξεριζωμός της καρδιάς του μονάκριβου κανακάρη της να μη συνέβει ποτέ.

Fuck You Biatch!!!
Αλλά το προσπερνάω. ΠΣΚΔ έχει ξέκολλα στη Χαλκιδική (...πάλι). \m/

Monday, August 04, 2008

Vacation Intermezzo (4/8/08)

και επειδή δεν υπήρχε περίπτωση τελικά να πάνε όλα καλά, χτυπά το κινητό και μου λέει ο παπάρας "κατέβα στη δουλειά γιατί η άλλη δεν ήρθε". Για όνομα δηλαδή!!!!! Καποιανής η μανούλα ή ο Θεός της γαμιούνται κανονικά!! Η γκόμενα που αντικαθιστούσα ως τώρα προφανώς είχε ξύσει τόσο το μουνί της καθώς το έπαιζε και με σκεφτόταν, της τελευταίες 3 εβδομάδες, που έκανε πληγή και δεν ήρθε στη δουλειά. Βάσω δεν είσαι ούτε για τον πούτσο, γιατί δεν τον αξίζεις. Αλλά μάθε και αυτό: Όταν συναντηθούμε και μιλήσουμε εφ' όλης της ύλης, μετά θα χρειαστεί να είσαι άρρωστη για ένα μήνα, για να μη πω για πάντα, με τα ψυχολογικά κόμπλεξ και την μαλακία που κουβαλάς.

Και άντε τρέχα τώρα μαλάκα να κατέβεις στην κόλαση στις 12,30 και να βρεις και Parking σε αυτό που κατά τα άλλα λέγεται "άδεια" πόλη. Αρχίδια. Θα μου πείτε "γιατί πήγες?". Υπάρχουν δύο λόγοι βασικά. 1. Στο μέτωπό μου γράφει με μεγάλα γράμματα "Ήρωας Μαλάκας", και 2. γιατί το μεροκάμματο ήταν κάλο (!!!), πάλι καλά .

Sunday, August 03, 2008

Πευκοχώρι (1-3/8/08)

Κατά τις 22.00 τελικά φτάνουμε στον προορισμό. Πευκοχώρι Χαλκιδικής*. Γρήγορο check in στο ξενοδοχείο και smalltalk του κώλου με τον υποδοχέα, ο οποίος φανερά δεν είχε κέφια, και μετά στην πιάτσα για φαϊ και ξύδια. Γενικότερα δεν υπήρχε κάτι ενθουσιώδης στο μέρος και καταλήξαμε τελικά με μπύρες και μια τεράαααστια πίτσα, και μετά ένα ποτάκι για σβήσιμο της ημέρας.

Θαύμα. Μετά από εκτενείς ύπνο και κλασσική μουγάτσα και γαλατάκι είπαμε να δείξουμε τις Απολλώνιες κορμάρες μας στον λαό, ο οποίος μας περίμενε στον Γλαρόκαβο. Ποτέ δεν είχα πάει και είχα ακούσει τόσες και τόσες ιστορίες για αυτό το μέρος. Τελικά, προσωπική μου άποψη, all for nothing. Ένα μέρος μέτριο που απλά έχει κάνει όνομα από παλιά και το διατηρεί για κάποιο λόγο. Όλοι οι wannabe's εκεί. Service ΑΘΛΙΟ.

Τα κοριτσάκια που πήγαιναν πέρα δώθε ήταν μια χαρά, αλλά ο υπεύθυνος ήταν για το λάκκο με τα κωλοδάχτυλα. Ακόμα δεν είχαμε πάει μας είπε μια μαλακία με το καλημέρα και είμασταν έτοιμοι να τον μουντάρουμε. Ρε βλάκα, κοιτάχτηκες στον καθρέφτη πριν βγεις στην πιάτσα!!?? Ο τύπος φορούσε αντί για μαγιό ή βερμούδα...βρακί!!!! ΕΛΕΟΣ. Drop Dead Motherfucker. Επίσης ο καφές, άθλιος και στη γεύση και στην εμφάνιση. Οκ μάγκες, πληρώνω καφέ, θέλω καφέ! Δε θέλω μισό ποτήρι αφρό! Γκεγκε! Η μουσική, άστα. Chill out προηγούμενου αιώνα, Η Θάλασσα, αν και φυσούσε ήταν μια τέλεια, και για όσους δεν ξέρουν πολύ βαθυά (και για αυτό προσοχή αν σας πάει ο άνεμος προς τα εκεί).

Πάλι καλά που βρήκαμε στην τσόντα και 2 φιλαράκια και τα είπαμε λίγο και γελάσαμε, αλλιώς ο μέσος όρος της μέρας θα ήταν τελείως χάλια.

Επιστροφή στο Ξενοδοχείο. Επιτέλους! να φύγει η αλμύρα, και να ακούσουμε λίγο Metal. Στα καπάκια 2η ξενέρα. Κλείνωντας δωμάτιο, πρόσεξα ότι το ξενοδοχείο προσέφερε και wireless internet, έστω και αν το χρέωναν 2 Ευρώ την ώρα (οι κλέφτες). Προσπαθώ να συνδεθώ, τίποτα. Ζητούσε password. Dammit! Πάω λοιπόν στον καθόλα χαρούμενο για 2η μέρα τύπο στην υποδοχή, και του ζητάω password ή dongle και μου λεει ότι maximum μπορώ να χρησιμοποιήσω το Net για 2 ώρες αλλά όχι σήμερα γιατί έχει πρόβλημα στην μετάδοση του σήματος. Αν και τα πήρα γιατί ο τύπος ήταν άσχετος, γιατί το σήμα ήταν καμπάνα, δεν είπα τίποτα. 3η ξενέρα στο καπάκι. Γυρνώντας στο δωμάτιο βλέπω μια πινακίδα να γράφει "Απογορεύεται η κολύμβηση στην πισίνα μετά τις 18.00" WTF!!!!!!!!!!!!!

Τελικά κατηφορίσαμε στο χωριό για καφεδιά και ταβλάκι, και ένα μικρό σερφαρισματάκι στο net (τελικά είναι συνεννοημένοι όλοι εκεί, ίδιες τιμές, 2 Ευρώ η ώρα...) Δεν χρειάζεται να αναφερθώ στο ταύλι, όλοι ξέρουμε ποιός νίκησε!!! αχαχαχα.

Το βραδάκι βρεθήκαμε με φιλικό ζεύγος για γερμανικό φαγητό. Και κλείσαμε την βραδυά με κοκτείλ στο Wikiki στην Χανιώτη (είναι must, πρέπει να πάτε guys).

Επίλογος τριημέρου. Ανέμελος ύπνος χωρίς ξυπνητήρια πάλι, πρωινό εργένικο πάλι, βουτιά στην πισίνα, ταυλάκι και φραπεδιά δίπλα από την πισίνα (ίδιο αποτέλεσμα πάλι) και μετά check out και επιστροφή.

Ηθικό συμπέρασμα: Πρώτη φορά κάνω άδεια μετά από 5 χρόνια δουλειάς στην ίδια εταιρία, αλλά νιώθω καλά. Πρώτη φορά δεν μου καίγεται καρφί για το τι θα γίνει εκεί για το όσο λείπω.

* ή αλλιώς γνωστή και ως Καψόχωρα. Πήρε το όνομα αυτό γιατί τα πολύ παλιά χρόνια, το χωριό είχε κάθε λίγο επιδρομές από Πειρατές που τα γαμούσαν και τα έκαιγαν όλα.

The Last Day (01/08/08)

Αφού ο υποφαινόμενος "μαλάκας" είχε να καλύψω 2 θέσεις εργασίας μόνος μου για τις τελευταίες εβδομάδες, και η κούραση ήταν αρκετή, και αφού άρχισε να μετράω αντίστροφα της μέρες, την Πέμπτη που μας πέρασε (δηλαδή είχα φτάσει στο 2 και σήμερα), η ΔΕΗ αποφάσισε να μου κεράσει τον μεγάλο και εύγευστο φαλλό της. Εκεί που όλα πήγαιναν μέλι γάλα, έκοψε το ρεύμα από τις 13.00 έως τις 17.00, το οποίο είχε ως αποτέλεσμα να πεθάνει στην πορεία το Ups στο γραφείο, να παίρνουν οι ορδές των βαρβάρων πελατών μας τηλέφωνο και να κράζουν μιας και δεν πρόλαβα να γυρίσω όλα τα συστήματα στον backup server (έλεος δηλαδή, πριν το τελευταίο enter πέθανε η γαμομπαχατέλα), και οι κούραση και τα νεύρα να εκτοξεύονται στα ύψη. Την τελευταία μέρα (Παρασκευή) όλα έδειχναν ομαλά. Είχε μείνει βέβαια όλοι η δουλειά της Πέμπτης, οπότε πάλι κόλαση.

Είχαμε κανονίσει με τον Ave ένα magical mystery tour στη Χαλκιδική για τριήμερο, και όλα ήταν έτοιμα (Ξενοδοχείο, αποσκευές κλπ) εκτός από μένα. Με ενδεικτική ώρα λήξης ωραρίου τις 17.00 και αναχώρησης 19.00, έχω φτάσει στις 15.30 και έχω βγάλει μόνο τη μισή δουλειά. Άγχος. Μετά από διαλειμματάκι 10 λεπτών + 2 coke zero + 2 red bull, συνέχισα την εργασία και τελικά έφυγα κατά της 17.30+κάτι ψηλά. Οπότε το adventure μπορούσε να ξεκινήσει. Κλασσικά όπως συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις επαληθεύεται και ο νόμος του Murphy, όλα τα φανάρια κόκκινα, κίνσηση της πουτάνας, πάλι αγχος. Τελικά η αναχώρηση επιτεύχθει κατά της 20.00.

Saturday, August 02, 2008