Euro 2008: Der Untergang
πάλι άργησα να γράψω, όχι όμως από θλίψη αλλά από οργή. Μεγάλη κατάντια, ντροπής πράγματα. Τα κόκαλα του αρχηγού να τρίζουν από την μια, και από την άλλη Ιταλίδες δεσποινίδες να μας κατηγορούν ότι δεν γράφουμε γιατί είμαστε κότες.
Ο τελικός
Γερμανία - Ισπανία: 0-1
Το πρώτο παιχνίδι που θυμάμαι να είδα ολόκληρο όταν ήμουν πιτσιρικάς ήταν (και εδώ τραγικοί ειρωνεία πείτε το ή διαβολική σύμπτωση) το Ιταλία - Γερμανία, τον τελικό του Μουντιάλ 1982. Τότε δεν ένιωθα τίποτα, μικρός ον, μετά όμως αφού βρήκα μεγαλύτερο ενδιαφέρον στην στρογγυλή θεά και έχω δει όλες τις διοργανώσεις on tape, ένιωσα ένα τεράστιο κενό, μια τρύπα στην καρδιά. Το ίδιο συνέβει και το βράδυ της προηγούμενης Κυριακής.
Πέρα ότι είμασταν για 5 και όχι για ένα μόνο γκόλ, αλλά Jogi το κάρο βούλιαξε στα σκατά. Μόνο ο Basti έπεσε ηρωικά μαχόμενος σαν τα παλικάρια στο ανατολικό μέτωπο 60 χρόνια πριν. Όλοι μα όλοι ανύπαρκτοι. Δεν ξέρω με ποιόν να αρχίσω και με ποιόν να τελιώσω. Τον παππού aka τρύπιο aka τροχονόμο Lehmann? Έλεος! Τον πεθαμένο από καιρό Ballack? Τον Metzelder, που έκανε και επελάσεις στην επίθεση και ήταν πιο αργός και από τον Δέλλα στις επιστροφές του?? Το φτηνό αντίγραφο του pornostar Luca Toni, Gomez? Απορώ τι κάνει στη Στουτγκάρδη αυτός!! Ένα μεγάλο κωλοχανίο!!!
Αλλά αυτή είναι η κατάντια της διεθνοποίησης και της Ευρωπαικής Ένωσης, και τις πολιτικής που επιβάλετε από άλλους στην Πατρίδα εδώ και 60 χρόνια. Τα ξανθά παλικάρια (σαν τον Schweinsteiger) να κάθονται στο σπίτι και να αγωνίζονται νέγροι, πολωνοί και χορευτές της ρούμπα και του καν καν, για να ρίξουν στη λάσπη το ένδοξο έμβλημα της φανέλας τους. Ούστ kanacken.
Άλλα συνεχίζουμε με το όραμα του αύριο, και όπως έλεγαν οι παλιοί :
Post Scriptum:
Σε γενικές γραμμές ήταν καλό το Euro. Χαρακτηριστική μαχήτικότητα από τις μικρότερες ομάδες που διψούσαν για διάκριση (έστω και λίγοι παίκτες μόνο) ή την καλύτερη προσφορά στις καλοκαιρινές μεταγραφές.
Ήταν το Euro με το μεγαλύτερο συνοθήλευμα ξένων παικτών στις διάφορες εθνικές. Ισπανία με βραζιλιάνο, Ιταλία με Αργεντίνο, Ελβετία με Τούρκο, Τουρκία με βραζιλιάνο, Γερμανία με multikulti σύνθεση. Απλά Απαράδεκτο.
Απαράδεκτη επίσης και η διακοπή λόγω "καιρικών συνθηκών" στον ημιτελικό Τουρκία - Γερμανία.
Απαράδεκτη για άλλη μια φορά η Ιταλία που κάποιοι την θεοποιούν, ενώ είναι η μόνη ομάδα που περνάει τους ομίλους με ισοπαλίες.
Μεγάλη εντύπωση στους ομίλους οι κομπλεξικοί Πορτογάλοι και Ολλανδοί για άλλη μια φορά, και μετά νέτα.
Και τέλος δεν μπορώ να μην αναφερθώ στους cult speakers της Net, Βερνίκος και Σια, οι οποίοι την μαλακία την έχουν σπουδάσει καλά με τα λεφτά μας τόσα χρόνια. Σας εύχομαι να πάτε και λίγο παραπέρα και να μπλέξετε και με την πολιτική!!!.
Αυτά.
Πέρα ότι είμασταν για 5 και όχι για ένα μόνο γκόλ, αλλά Jogi το κάρο βούλιαξε στα σκατά. Μόνο ο Basti έπεσε ηρωικά μαχόμενος σαν τα παλικάρια στο ανατολικό μέτωπο 60 χρόνια πριν. Όλοι μα όλοι ανύπαρκτοι. Δεν ξέρω με ποιόν να αρχίσω και με ποιόν να τελιώσω. Τον παππού aka τρύπιο aka τροχονόμο Lehmann? Έλεος! Τον πεθαμένο από καιρό Ballack? Τον Metzelder, που έκανε και επελάσεις στην επίθεση και ήταν πιο αργός και από τον Δέλλα στις επιστροφές του?? Το φτηνό αντίγραφο του pornostar Luca Toni, Gomez? Απορώ τι κάνει στη Στουτγκάρδη αυτός!! Ένα μεγάλο κωλοχανίο!!!
Αλλά αυτή είναι η κατάντια της διεθνοποίησης και της Ευρωπαικής Ένωσης, και τις πολιτικής που επιβάλετε από άλλους στην Πατρίδα εδώ και 60 χρόνια. Τα ξανθά παλικάρια (σαν τον Schweinsteiger) να κάθονται στο σπίτι και να αγωνίζονται νέγροι, πολωνοί και χορευτές της ρούμπα και του καν καν, για να ρίξουν στη λάσπη το ένδοξο έμβλημα της φανέλας τους. Ούστ kanacken.
Άλλα συνεχίζουμε με το όραμα του αύριο, και όπως έλεγαν οι παλιοί :
"Unsere Knochen Könnt Ihr Brechen, aber unseren Glauben Nicht"
Post Scriptum:
Σε γενικές γραμμές ήταν καλό το Euro. Χαρακτηριστική μαχήτικότητα από τις μικρότερες ομάδες που διψούσαν για διάκριση (έστω και λίγοι παίκτες μόνο) ή την καλύτερη προσφορά στις καλοκαιρινές μεταγραφές.
Ήταν το Euro με το μεγαλύτερο συνοθήλευμα ξένων παικτών στις διάφορες εθνικές. Ισπανία με βραζιλιάνο, Ιταλία με Αργεντίνο, Ελβετία με Τούρκο, Τουρκία με βραζιλιάνο, Γερμανία με multikulti σύνθεση. Απλά Απαράδεκτο.
Απαράδεκτη επίσης και η διακοπή λόγω "καιρικών συνθηκών" στον ημιτελικό Τουρκία - Γερμανία.
Απαράδεκτη για άλλη μια φορά η Ιταλία που κάποιοι την θεοποιούν, ενώ είναι η μόνη ομάδα που περνάει τους ομίλους με ισοπαλίες.
Μεγάλη εντύπωση στους ομίλους οι κομπλεξικοί Πορτογάλοι και Ολλανδοί για άλλη μια φορά, και μετά νέτα.
Και τέλος δεν μπορώ να μην αναφερθώ στους cult speakers της Net, Βερνίκος και Σια, οι οποίοι την μαλακία την έχουν σπουδάσει καλά με τα λεφτά μας τόσα χρόνια. Σας εύχομαι να πάτε και λίγο παραπέρα και να μπλέξετε και με την πολιτική!!!.
Αυτά.
.jpg)
